De tijd is voorbij gevlogen!

4 mei 2018 - Debrecen, Hongarije

Hallo allemaal, welkom bij onze laatste blog! 


Inmiddels zitten we weer op het vliegveld te wachten om onze koffers in te checken. 
Afgelopen zaterdag zijn we vanuit Nefelejcs vertrokken naar Budapest. Onze tweede week op het centrum was weer erg leuk en we hebben weer van alles gezien en gedaan. Op de maandag werd er een schoonmaakdag georganiseerd op het centrum dus waren er geen kinderen aanwezig. Veel ouders van de kinderen kwamen naar het centrum om een handje te helpen. Wij hadden hierdoor mooi de tijd om ons schoolwerk allemaal een beetje bij te kunnen werken. Dinsdag hebben we op de groepen mee kunnen kijken. Het was leuk dat we de kinderen wat vaker konden zien, dit gaf ons de mogelijkheid om het gedrag en de verschillende patronen waarin kinderen zitten te kunnen zien en herkennen. Op dinsdag was Margaretha ook aanwezig op de groepen. Dit gaf ons de gelegenheid om wat betere vragen te kunnen stellen, want soms was het best lastig communiceren vanwege de taal. Maar met Google translate kwamen we al een heel eind! Dinsdag hebben we ook veel filmpjes kunnen maken van de eetmomenten van de kinderen. We vonden het erg leuk om Margaretha aan het werk te zien. Ze heeft zo’n goede connectie met de kinderen en probeert het uiterste uit de tijd te halen dat de kinderen op het centrum zijn. In de middag heeft Elisa meegelopen met de logopedist. De logopedist had een individuele behandeling met een jongetje van 4 jaar die eigenlijk een normaal niveau heeft maar helemaal niet praatte. Terwijl Elisa hard aan het werk was, is Dorien even naar het dorp gefietst met een medewerker van het centrum. We hadden namelijk gehoord dat je voor heel weinig geld een manicure en een pedicure kon krijgen. Hier heeft Dorien dankbaar gebruik van gemaakt. Voor €4,20 had ze haar nagels weer helemaal mooi. De fietstocht op zich was al een uitdaging aangezien de wegen zo slecht waren. De mevrouw die haar nagels deed was super lief en met handen en voeten communicatie is het gelukt om toch het juiste kleurtje nagellak te krijgen. In de avond hadden we lekker vrij dus konden we in ons eigen bedachte “internetcafé” op het centrum lekker rustig een serie terug kijken. Woensdag hebben we in de ochtend weer mee kunnen kijken op de groepen en lekker kunnen spelen met de kinderen. Sommige kinderen herkenden ons al een beetje en probeerden Nederlandse woordjes tegen ons te zeggen. In de middag hebben we mee kunnen kijken bij een individuele behandeling van een jongetje van 10 jaar. Dit vonden we allebei erg indrukwekkend. Er is bij dit jongetje geen diagnose gesteld. Hij was zwaar ondervoed en was ongeveer zo groot als een kindje van 4. De behandeling was in de snoezelruimte en was te vergelijken met een fysiotherapie behandeling. Zo werd er gewerkt aan de flexibiliteit van zijn spieren en vooral het optillen van zijn hoofdje werd geoefend. In Nederland zou een kindje in een situatie zoals hij, aan de sondevoeding gaan. Maar voor hem is deze optie er niet dus hij krijgt nog steeds de fles van zijn moeder. We konden goed zien dat hij enorm genoot van de aandacht die hij kreeg in dit uurtje. Na deze behandeling zijn we op de fiets gestapt richting Margaretha. Margaretha heeft ons toen naar de kapper gebracht. Want ook de kapper is namelijk heel erg goedkoop in het dorpje. Elisa heeft haar haren laten knippen voor €0,50(!) Ook hebben we allebei highlights in ons haar laten zetten, we zijn in totaal 2 uren binnen geweest en moesten naderhand in totaal €6,- betalen voor ons tweetjes. Dit is echt enorm goedkoop en het resultaat is heel mooi geworden! Woensdagavond zijn we weer naar Margaretha gegaan en hebben we een Skype gesprek gehad met Saakje. In dit gesprek hebben we alles voor de rest van ons verblijf nog even doorgenomen. Donderdag ochtend hebben we de tweede helft van onze presentatie over de NNST gegeven tijdens de vergadering met alle medewerkers. Voordat de vergadering begon hebben we een instructie filmpje gemaakt van alle items van de NNST. Dit hadden we al een paar keerde eerder geprobeerd maar nu wilden we graag een beter filmpje opnemen. Met het maken van dit filmpje hebben we voor de medewerkers een soort voorbeeld achtergelaten van een juiste afname met een perfect kind. In de vergadering hebben we nogmaals herhaald wat de NNST allemaal inhoudt, hebben we de CFCS geïntroduceerd (dit leek hun erg bruikbaar!) en hebben we alle toestemmingsformulieren compleet gemaakt. De medewerkers gaan in de aankomende 3 weken zelf een afname van de NNST doen bij 1 van de kinderen. Dit filmpje kunnen wij dan beoordelen. Iedereen reageerde erg positief dus we kijken uit naar de filmpjes! Hopelijk is onze informatie duidelijk overgekomen. Donderdag middag werd er op de universiteit in een stadje dichtbij een “bal” georganiseerd. Met de tienergroep zijn we hier naar toe geweest. Samen met Stefan hebben we de kinderen bij hun thuis opgehaald. Op deze manier hebben we ook een paar woonsituaties van de kinderen kunnen zien. Het was heel leuk om de kinderen zo enthousiast te zien over een dagje uit. Sommige hadden hun mooiste kleren aangetrokken. In de middag hebben we geknutseld met zijn allen en daarna stond er een heksenpan vol met soep voor ons klaar. Na deze maaltijd kon de disco beginnen. Met typische Hongaarse muziek was het feest compleet. Tot een uur of 9 in de avond werd de dansvloer goed gebruikt. Prachtig om dit mee te maken en om met de kinderen te kunnen dansen! Daarna hebben we samen met Stefan alle kinderen weer naar huis gebracht en uiteindelijk waren we rond 10 uur weer thuis. Vrijdag hebben we weer meegekeken op de groepen. Tijdens de ochtend hebben we een filmpje gemaakt van het eetmoment van een zwaar meervoudig gehandicapt jongetje. Ook hij zou eigenlijk beter via sondevoeding voeding binnen moeten krijgen. Maar omdat dat niet haalbaar is krijgt hij eten van moeder. We hebben ondertussen geobserveerd wat er allemaal gebeurde tijdens het eten en hopen uiteindelijk nog wat bruikbare tips op te kunnen stellen voor dit jongetje. In de middag heeft Elisa mee gekeken bij de kookgroep en heeft Dorien meegekeken bij de individuele therapieën. Het resultaat bij de kookgroep is echt de moeite waard om op te eten, er worden heerlijke Hongaarse gerechten gemaakt! Hier wordt dan ook dankbaar gebruik van gemaakt door iedereen. Bij de individuele therapieën op vrijdag is ook veel te zien. We vonden het erg fijn dat we de kans kregen om hierbij mee te kijken. Voor ons was dit erg leerzaam! En nogmaals, het is zo mooi om te zien hoe erg de kinderen genieten van dat beetje extra aandacht dat ze dan krijgen. De aandacht die ze thuis misschien niet zoveel krijgen. Aan het eind van de dag moesten we afscheid nemen van de kinderen en de medewerkers. Dit was toch wel lastig, iedereen was zo lief voor ons en in zo’n korte tijd zijn we ons toch gaan hechten aan al die mooie mensen die, om wat voor reden dan ook, betrokken zijn met het centrum. Aan het eind van de middag hebben Stefan en Margaretha ons opgehaald. We hebben samen met hun voedselpakketten en kledingpakketten rond gebracht naar gezinnen die dit heel hard nodig hebben. We hebben de meeste nare woonsituaties gezien die je je maar kan bedenken. Hier zijn we allebei behoorlijk van geschrokken. Het was zo ontzettend lief en leuk om te zien hoe Stefan en Margaretha worden ontvangen door deze gezinnen. Regelmatig brengen zij namelijk eten en kleding naar gezinnen waar dit nodig is. Iedereen weet wie ze zijn en iedereen wil ook heel graag even gezellig met ze praten. Bij sommige gezinnen zijn we ook binnen geweest. Sommige situaties zijn heel erg slecht. Vooral het feit dat wij daarna gewoon weer lekker in de auto konden stappen om samen uit eten te gaan bij de pizzeria geeft dan het grote verschil aan. Wij hebben van deze reis veel geleerd. Zo hebben we geleerd dat we blij moeten zijn met alle mogelijkheden die we hebben, alle kansen die we krijgen en alle lieve mensen om ons heen. Het leert ons weer even alles te relativeren en te bekijken wat er allemaal echt belangrijk is in het leven. Zaterdag ochtend heeft Stefan ons om 05.45 uur (!!!) opgehaald en naar de grens gebracht. Daar stond een taxi op ons te wachten die ons naar het trein station in Debrecen heeft gebracht. Vanaf daar was het nog 3,5 uur naar Budapest. Daar hebben we nog 5 dagen genoten van een korte vakantie. Budapest is een echte aanrader! Vanaf maandag zullen we beginnen aan ons portfolio. We zijn erg benieuwd naar het resultaat en dankbaar dat we dit allemaal hebben mee mogen maken. Stefan en Margaretha, heel erg bedankt voor jullie gastvrijheid en al deze ervaringen die jullie met ons hebben gedeeld. Wat hebben jullie een ontzettend groot hart en zijn jullie een voorbeeld voor vele! We hebben ook nog een paar leuke foto’s toegevoegd van onze tweede week. 
 

Foto’s